Quomodo canem adultum instituendi moribus instituendis?
Institutio et educatio

Quomodo canem adultum instituendi moribus instituendis?

Canes imprimis generosi distinguuntur — hi sunt qui semper in viis sedium vixerunt et semper educati sunt. Canes igitur isti reperiri non possunt, quia non perierunt. Eae trahit. Quinimmo, sua. Hi canes non somniant "inventum" et non somnia entis apartment canes.

Canes mixti secundarii obtinentur ex amore canum mixti primarii et canes generosi, vel propter amorem canum generosorum. Aliqui in platea nati sunt, ne pereant. Secunda pars in familia hominis vivere potuit, et tunc in publicum proiectus est. Sic aut pars perdita non est. Sed tertia pars potest esse certe pereunt. Sed parva pars est.

Generosus canis in platea etiam non semper inventus est amissus. Forsitan negotium comes modo fugit, et tu modo eum invenisti. Nice negotium! Sed nobilis canis in viam proici potest.

Fac igitur primum canem perditum ut invenias. Id est, quod esse solebat, et nunc facta trahunt.

Canis nullius plerumque secura gerit, erratice currit, transeuntes saepe accurrit, oculos inspicit, plane aliquem quaerit et non invenit. Ea circum aream tuam per aliquot dies vagari potest cum vultu clare perdito. Vel insensibiliter sedet in uno loco et non ibit alicubi. Velit, sit reprehenderit!

Quomodo canem adultum instituendi moribus instituendis?

Sensus est, ut canis adultus, id est, canis, qui de dentibus aestimat, plus quam annus est, e trivio?

Si de canibus mixtis imprimis loquimur, non tanti est. Canes imprimis generosi iuxta hominem per aliquot milia annorum vivebant, sed non cum illo. Ipsi sui iuris sunt, male exercitati et male subordinati, sunt ad libertatem et carcerem non sustinebunt. Earum patria platea est.

Canes mixti secundarii multo secus ac purebredos humanos ordinari possunt. Ex canibus generosis, haerere possunt honesti generum, qui faciunt illos oboedientes, liberas et amantes curas. Sed non enim. Probabilitas talis genesis vagus est.

Ut scis, VICULUS versatur in una quaestione: esse an non esse? Facilius erat. Qui canem in via obvium habuit, vita graviorem habet. Multae quaestiones coram eo sunt. Primus unus: siste an ambula praeteritum canem? Si quis subsistit, cogatur secundae respondere quaestioni: ut tradat hospitem aut domum recipiat?

Quomodo canem adultum instituendi moribus instituendis?

In umbraculo, canis vitam agere potest, vel post examen veterinarii conveniens, voluntariorum vel professionalium disciplina, potest invenire ius exercitumet canis nobilis amissus poterit invenire dominum suum, qui amisit. Sic facit sensum tradere perfugium.

Sed si vis canem tuum domum deducere, pauca sunt memoranda. Si canis generosus aut non admodum generosus, sed collaredtuum officium est invenire erum. Ergo educandi et instituendi non ruunt. Hoc est primum.

Secundum est, quod si familia tua filios habeat, prohibetur arcte canem adultum in diaetam vel domum introducere. Quare? Quia historiam vitae huius canis ignoramus, quid habeat experientiam nescimus. Fortasse "amissa" est quia non amat liberos? Hoc nimirum dico, cum utrum adultum canem domum sumas necne, meminisse debes te ius habere in periculo solum vitae tuae ac valetudinis tuae. Salutem vel etiam vitam aliorum periclitari non licet.

Et tertium est quod intelligendum est quod debebis non educare, sed reficere, non docere, sed re- formare canem. Et ut animatum reficiat semper difficile, interdum difficillimum, specialem cognitionem, tempus et patientiam requirit. Ncc cani gratia fidit. Illane te rogauit ut illam domesticam faceret? Requiritur ut re-educatio et rursus instituendi? Hoc est solum desiderium tuum.

Sed ad hoc redeo, canem in platea seductum vel seductum vel captum, reliquos dies vitae tuae ad salutem perditam destinare statuis. Id est, canem ceperunt — et eam servabimus!

Imprimis igitur ardorem paedagogicum moderantur. Modo pasce et pota canem tuum. Pasce canem tuum praeparatum cibum et manus, pasce cibum cotidianum dum sociales et ambulans. Quantum temporis habe cum illa, multum ambula. Conare ludere cum ea. Canem meditare, vigilare. Quomodo se gerit? quomodo se gerit ad hoc vel illud, hoc vel illud? Quomodo se gerit domi? Quomodo se gerit erga familias?

Canem tuum ne punias. Si quid iniquum facit, aliquid distrahe, eodem cibo. Sequenti tempore conantur invitis moribus iustos prohibere. Ut at justo quam.

Quomodo canem adultum instituendi moribus instituendis?

Pascendi, rigandi, petendi et ambulandi ea sunt quae omnis canis re vera indiget. Et factus es ille qui his quatuor canem praebet. Fieri oportet sine quo id esse non potest. Hoc tantum modo gravissimum et valde necessarium cani fies creatura. Cum videris canem te cognoscere incipit - in humanam "amorem" translatus est, tunc cogitare possis de educate (vel potius de educatione). Iam parum studuisti cani et potes indicare quid in eo mutare velis, quid docere et quid avocare.

Iam nosti quid canis volet et quid non. Jam animadvertistis quaenam illa et quando voluerit; qui non placet et quare. Mores tuos in cane, attentis illis notis, debes aedificare.

Praecipua necessitudinis cum cane adulto, qui per vos non crevit, violentia est et omnium ordinum ac mandatorum categorica.

Primum, doce canem tuum rostrum. Semper a mane ad vesperum quotidie. Tolle rostrum regulariter adaquare canem tuum et remove rostrum in nocte. Elige rostrum id est leve sed forte. Melius de corio, denudat. Satis magnus est canis os suum aperire. Sunt artes docendi canem sine ulla violentia alligare. Hebdomada vel duo - totum pendet a singularibus notis canis - eum solum per rostrum pascunt et illum cum gaudio induere incipiet.

Canis ad punctum lassitudinem ambulans et occupatus cum aliquo negotio iucundo domi non impedit. Canem non solum diu, sed etiam strenue ambulate. Taedet? Quondam? Quis te fecit canem? Nunc auctor es eius quem ... et cetera.

Interesting res est lusus cum domino, hoc est blandimentum possessoris, hoc est deglutitio alicuius toyi mandendo (ablato scilicet rostro), haec sunt exercitationes cum domino ad omnia mandata exsequenda. Canem solum e manu pascimus et solum in communicatione et in omni genere disciplinae et disciplinae. Canem tantum non pascimus.

In via, canis in rostro non mordebit homines vel alios canes, nec aliquem terrent, nec aliquid e terra tollet, etc. Rostrum in cane etiam securiorem et tutiorem te faciet.

Canis, cum intelligat te principalissimum esse – non solum tutum, sed etiam amantissimum in hoc mundo periculosum e contra – exercere potes. Satus exercere artes quibus modis usitatis uti debes, a simplicibus ad complexum. Non tollimus rostrum, cibum caninum e manibus in disciplina et disciplina pascimus. Vim vitamus. Si canis aliquid facere renuit, optionem simplicioremus reddemus condiciones faciliores. Si comes adhuc contumax est, non vi, sed pascere solum desine, averte, recedite, taediosum cani jugum tolle, alicubi breviorem liga. Et iterum cooperationem offerimus.

Quomodo canem adultum instituendi moribus instituendis?

Tarde et pertinaciter, odiosis pertinacia, quod volumus a cane consequi. Etiam interdum non lavando ut volubilem.

Quomodo canem ablactare quod tibi non placet? Inveni quid canem in hoc invitis moribus confirmet ac roborantem removeat. Offer canem mores gratum, qui mores invitos excludit. Verbi gratia, canis quaerit aliquid comedere de terra. Serva eam occupatam in via aliqua interesting ut nullum tempus relictum sit ad quaerendum cibum. Si quaerit conversari aggressively ad homines vel canes, iube terram vel ponere, vel motum exercere per quadrigis "Next!"cum hi homines vel canes apparuerint.

Infeliciter, canis vetustior, eo difficilius est eum educare et exercere, eoque minus utrumque horum actuum delectare. Sed, ut aiunt, trahitis - non dico te amantem canem non esse!

Et bona fortuna. Cras eget ipsum est.

photo: Collection

Leave a Reply